Παιδοδοντία

Τα παιδιά αποτελούν μια ιδιαίτερη ομάδα ασθενών . . .

1. Έχουν διαφορετικό τρόπο σκέψης και έκφρασης από τους ενήλικες, που εξαρτάται από τη νοητική και συναισθηματική τους ωρίμανση.
2. Το παιδικό στόμα υφίσταται συνεχώς αλλαγές – ανάπτυξη των γνάθων, ανάπτυξη της νεογιλής οδοντοφυΐας, σταδιακή μετάβαση στη μόνιμη οδοντοφυΐα.

. . . γι' αυτό και χρειάζονται έναν ιδιαίτερο τρόπο αντιμετώπισης. Ο παιδοδοντίατρος έχει τα  απαραίτητα εφόδια για να:

1. διαχειρίζεται κατάλληλα τη συμπεριφορά του μικρού ασθενή,
2. αναγνωρίζει τα ιδιαίτερα προβλήματα των νεογιλών και νεαρών μόνιμων δοντιών, ώστε να τα αντιμετωπίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Η νεογιλή οδοντοφυΐα αποτελείται από 20 δόντια, που ανατέλλουν σταδιακά από την ηλικία των έξι μηνών μέχρι την ηλικία των δύο - δυόμισι ετών. Ο ρόλος τους είναι πολύ σημαντικός για το παιδί:

1. Εξυπηρετούν τη μάσηση και τη φώνηση για περίπου μια δεκαετία, έως ότου να ολοκληρωθεί η ανατολή όλων των μόνιμων δοντιών.

2. Αποτελούν οδηγό για την ομαλή ανατολή των διάδοχων μόνιμων δοντιών στη σωστή θέση.

Ένα χαλασμένο παιδικό δοντάκι προκαλεί πόνο και δυσφορία στο παιδί, και γι' αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα.

Σε περίπτωση που το χαλασμένο παιδικό δόντι μένει αθεράπευτο, δημιουργείται απόστημα, το οποίο επηρεάζει αρνητικά τη διάπλαση και ανατολή του αντίστοιχου μόνιμου δοντιού.

Μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις, το χαλασμένο παιδικό δόντι επιβάλλεται να εξαχθεί πρόωρα. Σε αυτήν την περίπτωση, ο χώρος που προορίζεται για το αντίστοιχο μόνιμο δόντι, καταλαμβάνεται από τα γειτονικά δόντια, προκαλώντας ορθοδοντικό πρόβλημα, το οποίο αργότερα θα είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί.